De herfst heeft zich vandaag meteen van zijn beste kant laten zien: wat een pokkenweer! Je zou er depressief van worden. Op zo'n moment is het toch fijn dat ik de focus op iets anders kan richten en geniet van de kleine dingen in het leven. Zo heb ik vandaag thuis gewerkt en dat scheelt toch reistijd en geeft net die extra ruimte die ik nodig heb om de eerste contouren van een trainingschema op te zetten. En als daarbij de regen op het dakraam klettert en de wind rond het huis jaagt, dan geeft dat een soort van wind-mee ook al houd ik helemaal niet van regen. Het zou veel erger zijn als ik helemaal geen dak boven mijn hoofd zou hebben. Ja, ja, mensen, relativeren is een vak: iedereen kan het leren.
De fitness-training van afgelopen maandag was niet echt lekker was verlopen. Dat zat dinsdag ook niet echt lekker. Toen ik 's avonds 3 kwartier op de Tacx had gefietst, rustig aan, relaxed, voelde ik me al een heel stuk beter. Nu ik zojuist ben gaan fitnessen, voel ik me weer helemaal top. Mentaal in ieder geval wel. Lichamelijk voel ik hier en daar wat spierpijn. Buik, dat kan ik nog volgen. Armen, ook wel te volgen. Maar mijn bovenbenen doen ook pijn en dát vind ik wel heel typisch. Die zouden toch getraind moeten zijn. Blijkbaar prikkelt zo'n fitnessapparaat toch net andere spieren dan tijdens het fietsen gepikkeld worden. Dat is het goede van trainen: no pain, no gain.
Als afsluiting van het fitnessen heb ik nog een half uur getaxcet. Een kort ritje langs de Ventoux. In het echt heb ik daar ook al gefietst en dat maakt het nu wel extra leuk. Het gefietste traject had de naam "easy ride", en ging geleidelijk omhoog met af en toe een klein stukje afdaling. Ik heb lekker doorgefietst, hoge trapfrequentie, niet al te hoog wattage en kwam helemaal kwiek van de fiets.
De eerste paar weken heb ik het voornemen om 2 maal per week te fitnessen, 1 maal te spinnen en 2 maal thuis op de Tacx te fietsen. Best wel veel als ik het zo lees, eens kijken hoe dat bevalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten