Verrassing van Tacx

De maand december gaat de boeken in als maand waarin ik het druk had met allerhande zaken, die ten koste gingen van trainen. De 8 uur per week, daar kom ik gewoon niet aan. Te druk met andere dingen, ik kan er ook weinig van maken. Maar echt lekker zit het niet. Een soort van niet-trainen-stress. Veel meer dan accepteren zit er niet in. Ik kondig december bij deze aan als rustmaand. Okee, zo erg is het ook weer niet. Ik heb wel getraind, zo'n 6 uur per week. Punt is alleen dat het druk maken over het niet aan de trainingsuren komen zoveel energie kost. En ik schiet er niks mee op, zo ver ben ik al.

Vanochtend, nog voor het kerstontbijt, was ik al op zolder om een uurtje te Tacxen. Tacx bleek een speciale kerstupdate ter beschikking te hebben gesteld. Normaalgesproken ben ik niet zo van "als er iets te updaten valt, dan doe ik dat meteen". Ik gun anderen graagde eerste blik op eventuele bugs. Maar deze keer was ik wel nieuwsgierig. En dus heb ik toch maar meteen de update gedownload. En dat pakte heel goed uit. Zo heb ik een uur in het Metropolitan circuit gefietst en dat was speciaal voor de gelegenheid in kerstsfeer. Het sneeuwde, aan lantaarnpalen hingen kerstmannen, sommige toeschouwsters aan de kant hadden strapless jurkjes in het rood inclusief kerstmutsjes op, McDonalds was omgedoopt tot McMickeys en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom, erg leuk gedaan van Tacx.

En zo is het dan toch gelukt om een maand waarin de tijd voor trainen moeilijker te vinden is, op Eerste Kerstdag te trainen. Dat brengt mijn gedachte weer bij Lance Armstrong. Zou hij vandaag ook getraind hebben? Zou hij de rust vinden om met zijn naasten te genieten van de Kerst? Het is hem gegund na alle commotie. Merry Christmas.

Tip voor wielerliefhebbers

Twitter is een uitvinding! Ik had het nooit gedacht maar ook ik ben verslingerd aan twitter. Het uiten van mijn eigen acties, prestaties en gevoelens vind ik daarbij minder belangrijk dan vernemen van berichten van anderen. Wat namelijk heel amusant is, is dat vrijwel iedere profwielrenner tegenwoordig twittert. Profwielrenners moeten namelijk heel veel rusten en tijdens dat rusten hebben ze alle tijd om wielerminnend volk op de hoogte te houden van hun acties, prestaties en gevoelens.


Ik kan mij in de wintertijd helemaal laten opbeuren door beelden van het  Blanco team dat traint in Fuerteventura. Terwijl het hier vies, nat en waaiierig is, trappen onze helden een vrolijk deuntje in een zonnig oord. Ja, ik weet ook wel dat ze heel hard moeten werken. Maar als je dan toch hard moet werken, kun je er maar beter mooi weer bij hebben.

Zo is het natuurlijk ook razend interessant om te weten dat Wout Poels nieuwe com-pressiesokken heeft, zeker als ik dezelfde heb. Voor wie het fenomeen niet kent: com-pressiesokken zorgen voor een sneller her-stel na inspanning. Je kunt ze dragen voor, tijdens of na de training. Ik draag ze na de training. Het is wel een bijzondere ervaring. De eerste keer dat ik ze droeg, had ik een soort van ademnood, zo voelde dat. Die sok-ken zitten heel strak (speciale techniek om ze aan te doen). Nu ik ze een aantal keer ge-dragen heb, is dat weer over. Het is een heerlijk ontspannen gevoel. Niet dat ik hier reclame zit te maken, maar soms moet je je gewoon een keer iets goeds gunnen. Lekker uitrusten op de bank met compressiesokken aan, er zijn slechtere momenten.


Met name amusant zijn de tweets van Fabian Cancellara. Niet dat ze inhoudelijk altijd om te lachen zijn, maar het Engels van deze Zwitserse prof is echt "einmalig". Het is een hele klus om te snappen wat hij nou precies wil zeggen. Je snapt het pas, als je ze door hebt, zal ik maar zeggen. Wat gewoon mooi is, is dat hij zonder schroom om fouten te maken uit wat hij wil zeggen.

Het volgen van wielerprofs is niet lastig. Begin met een en kijk welke hij of zij volgt. Die kun je dan ook gaan volgen. Voor je er erg in hebt, krijg je dagelijks alle berichten uit het wielerpeloton voorgeschoteld. Gewoon voor de leuk en om weg te zakken in niet vervulde dromen, als je na een flinke trainingsarbeid ligt te rusten op de bank. Erg belangrijk!

Flexibel zijn in moeilijke maanden

Het ziet er naar uit dat deze week een lastig weekje wordt om aan 8 uur sporten te komen. Vorige week ging dat prima, maar deze week heb ik teveel andere zaken die tijd nodig hebben (gehad). Met een beetje geluk heb ik morgen tijd voor de Tacx. Woensdag en zaterdag staan gereserveerd voor spinning. Woensdag en vrijdag zou fitness moeten lukken. Voor de Tacx zou naast morgen ook nog donderdag moeten lukken. Maar 8 uur deze week lijkt utopisch. Tja, veel meer als accepteren zit er niet in. Het goede nieuws is, dat weet ik uit ervaring, dat een rustige week een boost aan het lichaam in de weken erna geeft.

Vorige week is het gelukt om een Rosiertest te doen. En ondanks dat ik alleen nog maar "Base" aan het trainen ben, merendeels gericht op conditieverbetering en in mindere mate kracht, heb ik een verbetering van 10% neergezet. Ik merkte dat ik conditioneel wat langer kon doorgaan tegen een hoger tempo en hoger wattage. Helemaal tevreden was ik er niet mee, omdat ik tegen het einde spreekwoordelijk door de hoefjes zakte en het wattage dat ik vol kon houden, teveel wegzakte. Maar met deze tweede meting ben ik al met al toch wel tevreden.

December is een feestmaand en dat betekent dat een aantal dagen wegvalt als trainingsdagen. Zo hebben we afgelopen weekend Sinterklaas gevierd bij ouders en schoonouders. Dat was ook de reden dat ik afgelopen zondag niet op de Tacx heb gezeten. En meer als een constatering is dat niet: gezellig met familie samen, daar moet ook atijd tijd voor zijn, vind ik. Met de Kerst geldt hetzelfde. Ik moet daarbij wel denken aan mijn held Lance Armstrong diep ook op eerste Kerstdag ging trainen.....als het een lukt, ga ik eerste Kerstdag ook fietsen, op de Tacx. Gewoon, als statement.

YESSSS ! Inschrijving is gelukt !

Met klamme handjes deel ik u mede dat ik sta ingeschreven voor deelname aan La Marmotte 2013. Zojuist zag ik mijn naam tussen de vele anderen staan. Op 6 juli is het zover. Dan staan 7000 vrijwillige wielrenners aan de start van deze tocht. Tot die tijd is het trainen, trainen en nog eens trainen. Het wordt geen eitje, zelfs niet na heel veel trainen. Daar stel ik me al op in. Van allerlei gedachten vliegen door mijn hoofd. Ik laat dat maar even gebeuren. Ik vang het maar onder de term "Opwinding". Spannend, dat zeker ook. Het gekke is dat ik meer denk aan de afdalingen dan aan de beklimmingen, terwijl die laatste fysiek gezien toch zwaarder zijn.

De afdalingen zullen mentaal heel zwaar zijn. Soepel durven afdalen, meegaan in de bochten, het lichaam gebruiken om te remmen. Theoretisch zit het wel snor. Maar praktisch, ach, laat ik het positief zien: de uitzichten zijn fantastisch. In mijn training zal ik verbeeldingsoefeningen gaan opnemen van de perfecte afdaling: soepel, meegaand, lichaam en fiets één. Zelfs die verbeeldingsoefeningen zijn goed op de Tacx te doen. Kwestie van een ritje met afdaling instellen en trainen op ontspannen dalen. En zodra het weer buiten beter wordt, dan zal ik de Limburgse wegen meermalen berijden en daar is afdalen ook wel te trainen. Natuurlijk niet zo lang als in Frankrijk, maar toch.

Nog 7 maanden, een hele tijd, maar ik weet zeker dat deze voorbij zal vliegen. Ik ga van elke dag naar de dag toe genieten, want één ding is zeker: de dag zelf is, relatief gezien, zo voorbij. Ik heb er zin in!

Ervaringen na tweede maand

De tweede maand is voorbij gevlogen. Zo tegen de 8 uur sporten per week vergt wel enige inventiviteit, flexibiliteit en keuzes maken. De maand is niet geheel volgens plan verlopen. Iets te veel buitenshuise afspraken leidden tot deze lagere intensiteit (midden van de maand).

Ik zit lekker in het ritme. Het lichaam reageert goed op de toegenomen trainingsintensiteit. Mijn omgeving begint wel te "klagen" over mijn ingevallen wangetjes. Gisteren voelde ik tijdens fitness bij een nieuwe oefening ("lunches") wel een vervelend pijntje in de linker bovenbeenspier. Diezelfde lunches hadden mij de dagen daarvoor al flinke spierpijn bezorgd, ik liep niet echt makkelijk. Het vervelende pijntje heb ik niet genegeerd en ik ben gelijk gestopt met die oefening. Blijkbaar is deze oefening te zwaar om meteen vol aan te pakken. Geen punt, dan bouw ik op.

Mijn gewicht is licht afgenomen, vet is flink afgenomen, spiermassa iets toegenomen en het buikvet is constant gebleven. Geheel volgens plan.
       
                   Gewicht    Vet%  Spier%     Buikvet

• Nov: 87,5           18,1     37,9          6
• Dec: 87              16,9     38,2          6

Het nieuwe fitness-schema is meer op kracht gericht. Dat zal dus zijn invloed gaan hebben op de spiermassa.

Mijn trainingsschema voor de komende maand zal sterk lijken op het schema van november. Het aantal trainingsuren per week wil ik minimaal op 8 gaan tillen. Concreet betekent dat meer op de Tacx. Daarnaast wil ik binnenkort een Rosiertest doen. In november is deze erbij ingeschoten.

Franse chaos

Stipt 0:00:00 uur zat ik helemaal klaar voor de inschrijving van La Marmotte 2013. Ik was gewaarschuwd dat het storm kon lopen. De eerste schermverversing bracht bij mij, als IT'er, het schaamrood op de kaken. "Teveel gebruikers" ..... Hallo, het is 2013, we doen al meer dan 50 jaar IT..... Refresh......Refresh..... ..... ......Refresh. En daar verscheen een scherm met mogelijkheid tot online-registratie. Maar het scherm was niet volledig gevuld. Refresh.....Refresh..... ..... .....Refresh. Warempel, daar was het scherm waarop ik naam, adres etc kon invullen. Gelukkig had ik die gegevens van te voren uit mijn hoofd geleerd (niks aan het toeval overlaten) en toen leek het in één keer snel te gaan. Ik kreeg zelfs een betalingsbevestiging.

Beetje jammer dat ik tot nog toe nog geen inschrijvingsbevestiging heb ontvangen. Op de site van SportCommunication staan al hele lijsten maar mijn naam staat daar niet tussen. Gisteren heb ik een mailtje in het Frans gezonden met vraag om bevestiging van mijn inschrijving. Nu is het even afwachten. Hopelijk is deze Franse chaos, zo ervaar ik dat, geen voorteken voor de tocht zelf.