Een ziek lichaam vraagt om rust

De afgelopen paar dagen ben ik niet helemaal top fit geweest. Zondagavond ging ik met hoofdpijn naar bed. Normaal gesproken is die hoofdpijn dan 's ochtends weg. Toen de wekker om even na 5-en ging, was de hoofdpijn er nog en ben ik blijven liggen met het idee me ziek te melden. Om 7 uur werd ik wakker en was de hoofdpijn weg. Vervolgens ben ik toen toch aan het werk gegaan: als thuiswerken een optie is, is dat in dit soort omstandigheden een zegen. Ik voelde me goed en was blij dat ik kon afzien van een reisje met de trein. Rond 8 uur is dat geen pretje vanwege de drukte. Rond half 7 (daarom sta ik ook zo vroeg op) is het treinen heel goed te doen.

Tegen de avond kwam enige spierpijn opzetten. Niet zo'n "Ik heb goed gewerkt in de sportschool"-spierpijn, maar een "Hé, dat lijkt wel een griepje"-spierpijn. Ik had geen koorts en voelde me op zich wel redelijk. En ondanks dat ik heel veel zin had om te gaan fitnessen, heb ik het verstand laten winnen en heb ik mij gedragen als een echte couch-potatoe (met een dekentje op de bank, blik op oneindig, niks moeten). Dat heb ik ook gisteren gedaan. Het lichaam geeft wat dat betreft perfect aan als rust nodig is. Naar die signalen luisteren, is niet altijd makkelijk, maar wel het verstandigst.

En vandaag ben ik weer helemaal het mannetje. Vanavond ga ik dan ook heerlijk fitnessen. Het lichaam "vraagt" er ook wel om. Deze verslaving is ook de enige verslaving die ik mezelf gun.