Nadat ik afgelopen woensdag mijn fitnessrondje bij SonSport had gedaan, had ik nog wel zin om even te fietsen op de Tacx. Gewoon rustig, vlak parkoertje, de Hel van het Noorden, de klassieker in Noord-Frankrijk waarin menig kasseistrook wordt aangedaan. Zodra je de kasseistroken op rijdt, merk je dat het te verwerken vermogen stijgt. Ja, inderdaad, dat vind ik dan weer lekker. Zo kwam ik op gang en al snel had ik een snelheid die toch wel voorbij "Gewoon rustig" ging, maar zonder dat ik diep ging.
Na 2,5 kilometer in 4,5 minuten was het opeens uit met de pret. De weergave op het scherm bleef hangen en doortrappen had geen zin aangezien ook de meting en de weerstand wegvielen. Als dan net de adrenaline achter de oortjes begint te klotsen, dan levert zo'n abrupte stop wel even wat frustratie op. In ieder geval was het even uit met de zin om op een andere Tacx-trainer door te gaan. Toen ik de trap afliep op weg naar de kleedruimte, voelde het op deze wijze stoppen toch niet goed. De oplossing bevond zich in de kleedruimte, want daar kwam ik erachter dat binnen een paar minuten Spinning zou beginnen. Daar had ik wel zin in!
Gelukkig was er nog plek en kon ik nog deelnemen. En zo gebeurt het dan dat het effectief aanpakken van een eerdere frustratie tot een werkelijk heerlijk uurtje Spinning leidt. Het was wel even wennen, aangezien de coach voor mij nieuw was, maar op het einde had ik een zeer voldaan gevoel. Het betekent overigens wel dat ik deze week twee keer Spinning doe, want de zaterdagmorgen, die heb ik intussen al terugkerend in mijn agenda gereserveerd voor een uur Spinning gevolgd door een uur fitness. Dus morgenvroeg ga ik me weer even amuseren.
De voor deze week geplande Conconi-test (uitputtingstest om conditie te meten) past even niet in het plaatje. Op zich niet zo'n probleem, dan komt deze volgende week wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten